Eg ser at husbonden har vore på ferde og blogga på vegner av oss utan at eg har fått det med meg, så her kjem mitt bidrag til denne oppattlivinga.

Via riksmedia kom det oss i fjor haust for øyre at det var blitt in igjen med blogg. Ei påminning om at me har ein blogg meir enn ei trendoppdatering å ta til etterretning her i heimen, sidan trendar ikkje interesserer oss. Me veit ikkje eingong kva «booktok» er. Men det høyrest tokigt ut. Likevel kunne denne erklæringa av at blogg var blitt in!! ha vore eit påskot til å blåsa liv i bloggen igjen. Me kunne jo lata som om me hadde interesse av å henga med i tida. Men den gang ei, og no er vel ikkje blogg in igjen lenger? Dei har ikkje oppdatert om dette på Dagsrevyen eller i avisene me held, så vidt me har fått med oss, så det er vanskeleg å vita. Sannsynlegvis var meldingane om mediets gjenoppstand berre falsk alarm i utgangspunktet. Men med det er det vel også trygt å komma fram. For ikkje desto mindre har nokon lesarar etterlyst eit comeback, og lista over lesne bøker sidan sist har i alle fall vakse seg lang.

Der den av oss som ikkje er student og såleis ein fri mann med tanke på val av lesestoff utan omsyn til pensum og framtidige masteroppgåver, har kunna servera dykk ei spennande liste over mentalitetshistorietematiserande bøker i ulike sjangrar, er mi Bokelskere-loggføring i større grad prega av at eg sidan sist har gått hen og utdanna meg til norsklærar. Denne sysselsettinga syner seg for det første gjennom dei tusentals sidene med faglitteratur eg er nøydd til å prioritera å lesa kvart semester, men har òg diktert ein god del av det skjønnlitterære inntaket mitt dei siste snart fire åra. Jamt over har det vore ei fornøying å bli servert bokmenyar på denne måten. Og innimellom har eg sett mitt snitt til å lesa etter eige forgodtbefinnande – men ofte nokså tilfeldig ut frå bibliotekblikkfang (men eit stikkord for sakprosatilfanget: antiskjermpropaganda og samtidsdiagnostisering).

Eg har ikkje kapasitet til å skriva om alle bøkene eg har lese frå så langt tilbake, og Olav har dessutan omtalt nokon av dei allereie. Men her er ei eg hadde bilde av:

Med den avsluttar eg dette bloggfragmentet. (Les gjerne boka for å forstå bokmeldinga.)